Skip to content
  • Facebook
  • Contact
  • RSS
  • de
  • en
  • fr
  • fa

حسین دولت‌آبادی

  • خانه
  • کتاب
  • مقاله
  • نامه
  • یادداشت
  • گفتار
  • زندگی نامه

chantier

Posted on 11 اکتبر 202015 آگوست 2023 By حسین دولت‌آبادی

در سال‌های نخست مهاجرت چند صباحی به حرفة دوران نوجوانی و جوانی‌ام، برگشته بودم و در حومة شهر پاریس پیستوله کاری و نقاشی می‌کردم. در آن روزها واژة « chantier» (شانتی یه) تازه به گوش‌ام خورد و به مرور زمان به معنای آن پی بردم. در فرانسه به جا و مکانی «شانتی یه» می‌گویند که مهندسین، معمارها، کارگرهای فنی و کارگرهای ساده و و … ساختمانی را تعمیر می‌کنند و یا می‌سازند. «شانتی یه» را نباید با «کارگاه» عوضی گرفت. محل کارگاه اغلب ثابت است، ولی «شانتی یه» هر بار تغییر می‌کند و جای دیگری تبدیل به شانتی‌‌یه می‌شود.

باری، من در پاریس و حومه، در «شانتی‌یه‌های» زیادی کار کردم و با کارگرهائی که از آفریقا، آمریکای لاتین، خاور دور، خاور میانه، اروپای شرقی و جزایر کارائیب (غرایب) به جستجوی کار به فرانسه آمده بودند، مدتی همکار بودم. گیرم در این میان کارگرهای «فرانسوی اصیل!!» نیز با ما بودند. باری، اگرچه در آغاز زبان فرانسه را بسختی می‌فهمیدم، ولی از آن‌جا که به حرفه‌ام تسلط داشتم، گلیم‌ام را از آب بیرون می‌کشیدم و با این‌همه، تفاوت رفتار و کردار کاگرها و نحوة برخورد آن‌ها را با کارفرما و همکارها بنا به تجربة سال‌ها و سال‌ها می‌فهمیدم. این مقدمة طولانی را آوردم تا  به این نکتة ظریف اشاره کنم. من در «شانتی یه» متوجه شدم که «آزادی و دمکراسی» و احترام به‌حق و حقوق دیگران، از جمله آزادی اندیشه و بیان، طی سال‌ها و سال‌ها (شاید پس از انقلاب کبیر فرانسه و یا شاید پیش‌تر از آن) در خوی و خصلت این مردم نهادینه شده و این‌همه در «رفتار اجتماعی» آن‌ها به‌وضوح مشهود است؛ بویژه در کنار مردمانی که عمری زیر یوغ استبداد، در‌ خفقان سیاسی و اختناق زیسته‌اند، بیشتر به چشم می‌آید. من مدتی با «پاتریس» فرانسوی، «عمرو»‌یِ تونسی و «رشید» الجزایری در‌ شانتی‌یه‌ای پیستوله کاری می‌کردم و «پرسین‌ها» را رنگ می‌زدم. در آن‌جا، ساعت ده و نیم صبح ده دقیقه تا پانزده دقیقه تنفس و استراحت داشتیم، در این ساعت، رشید، عمرو و پاتریس به کافة سر کوچه می‌رفتند، یک فنجان قهوه سر پائی می‌خوردند، سیگاری دود می‌کردند و نی زنان بر می‌گشتند. در آن روزها من هنوز به قهوه عادت نکرده بودم، اغلب تنها می ماندم و سیگار می‌کشیدم. غرض در آن‌جا تنها کسی‌که نظر اینجانب را می‌پرسید که «آیا مایلم با آن‌ها به کافه بروم و قهوه بخورم یا نه»، پاتریس فرانسوی بود:

tu payes ton coup?

الجزایری و تونسی، زیر بازوی اینجانب را می‌گرفتند و کام ناکام با خودشان می‌بردند. حتا کارفرما که گمان می کرد مسلمان‌ام، می‌پرسید «مایلی با فلیکس کار کنی؟ مشکلی با یهودی‌ها نداری؟» منظور من در آن روزها متوجه شدم که دمکراسی با تکرار مدام این کلمه روزی کاغذ و مانیفست صادر کردن و شعار دادن حاصل نمی‌شود؛ حتا اگر روزی، روزگاری ساختار سیاسی مملکت ما تغییر کند و نظامی دمکراتیک‌ و دولتمردان آزادیخواه داشته باشیم، سال‌ها به درازا خواهد کشید تا دمکراسی و روح آزادی در رفتار اجتماعی مردم ما بروز و تجلی پیدا کند و طبیعت ثانوی آن‌ها بشود. تا آن زمان، نویسنده‌ها و هنرمندها ناچارند رنج تهمت، افترا، توهین، زندان، شکنجه و حتا اعدام را بر خود هموار‌کنند و حتا در‌فضای مجازی جلیقة ضد گلوله بپوشند تا از تیرهای زهرآگین مردم متعصب، جان نثاران و قداره بندان «قدیسین» و هواخواهان «بت‌ها»در امان بمانند.

.

یادداشت

راهبری نوشته

Previous Post: بگذار برخیزد مردم بی لبخند   
Next Post: پاره ای از «دوران»

کتاب‌ها

  • گدار، دورۀ سه جلدی
  • دوران
  • Marie de Mazdala
  • قلعه یِ ‌گالپاها
  • جموعه آثار «کمال رفعت صفائی» / به کوشش حسین دولت آبادی
  • مریم مجدلیّه
  • خون اژدها
  • ایستگاه باستیل «چاپ دوم»
  • چوبین‌ در « چاپ دوم»
  • باد سرخ « چاپ دوم»
  • دارکوب
  • کبودان «چاپ دوم» – جلد دوم
  • کبودان «چاپ دوم» – جلد اول
  • زندان سکندر (سه جلد) خانة شیطان – جلد سوم
  • زندان سکندر (سه جلد) جای پای مار – جلد دوم
  • زندان سکندر( سه جلد) سوار کار پیاده – جلد اول
  • در آنکارا باران می‌بارد – چاپ دوم
  • چوبین‌ در- چاپ اول
  • باد سرخ ( چاپ اول)
  • گُدار (سه جلد) جلد سوم – زائران قصر دوران
  • گُدار (سه جلد) جلد دوم – نفوس قصر جمشید
  • گُدار (سه جلد) جلد اول- موریانه هایِ قصر جمشید
  • در آنکارا باران مي بارد – چاپ اول
  • قلمستان
  • ايستگاه باستيل «چاپ اول»
  • آدم سنگی
  • کبودان «چاپ اول» انتشارات امیرکبیر سال 1357 خورشیدی
حسین دولت‌آبادی
ساعتی با؛ هوشنگ اسدی و «بانوی نیلوفری»، حسین دولت‌آبادی و «دوران» در ناکجا
به مناسبت انتشار دو عنوان جدید در نشر ناکجا
یکشنبه سوم سپتامبر ۲۰۲۳
ساعت ۵ بعدازظهر در کتابفروشی ناکجا

گفتار در رسانه‌ها

  • رو نمانی ترجمۀ رمان مریم مجدلیه (Marie de Mazdalla)
  • کتاب ها چگونه و چرا نوشته می شوند.
  • ‏«دنیا خانة من است»‏ – 1996- گفتگو با سپیده فارسی
  • رمان مریم مجدلیه، گفتگو با حسین دولت آبادی «نویسنده»
  • ماه مجروح. مجموعه آثار کمال رفعت صفائی گفتگو با حسین دولت آبادی

Copyright © 2023 حسین دولت‌آبادی.

Powered by PressBook Premium theme