حدود یک چهارم قرن پیش، سپیدۀ فارسی برای تهیۀ مستندی از زندگی نویسندگان و هنرمندان مهاجر (تبعیدی) با من مصاحبه کرد. گفتگوی ما بیش از نصف روز به درازا کشید و نزدیک به چهار ساعت فیلمبرداری و ضبط کردند. این فیلم به نام «دنیا خانۀ من است» ساخته و این‌جا و آن جا به نمایش گذاشته شد، یا به زبانِ اهل سینما «اکران» شد. گیرم از آن‌همه گفت و شنید فقط چند دقیقه در مستند «دنیا خانۀ من است» به کار کارگردان آمده بود. باری، سپیده فارسی پس از مدتی با گشاده دستی و محبت بسیار، تمام «کاست‌ها» را در اختیار من گذاشت. غرض، فیلمی که مشاهده می‌کنید، با استفاده از آن کاست‌ها، به وسیلۀ مازیار، پسر ما، تدوین و بر اساس مباحث مختلف تنظیم شده است. و اما اگر اشتباه نکنم زمانی که نیما یوشیج به دلیل تنگدستی وگرفتاری قصد فروش خانه اش را داشته‌است، در جواب کسانی که او را نصیحت و منع می‌کرده‌اند، گفته است: «دنیا خانۀ من است».
