گابریل گارسیا ماکز، نویسندۀ کلمبیائی داستان کوتاهی دارد بنام «ماریا خوشگله» یا « ماریا دلبر». ماریا زن زیبائی است که از چند مشتری سرشناس و متمول هفته‌ای یکی دوبار در خانه‌اش پذیرائی می‌کند. از ذکر و شرح جزئیات داستان می‌گذرم، این زن، هفته‌ای یک‌بار به گورستان شهر می‌رود و روی قبر سه نفر می‌نویسد: «فراموش نکنیم، این‌ها فاشیست بودند» و هر هفته مأمورین شهرداری نوشته‌های او را پاک می‌کنند و ماریا هفتۀ بعد به گورستان می‌رود و دوباره روی آن قبرها می نویسد: «فلانی، فلانی و فلانی فاشیست بودند.» این ماجرا تا روز آخر، تا روزی که در قبرستان توفانی به پا می‌شود و عمر او به پایان می رسد، ادامه دارد…باری، ماریا خوشگله داستان زیبائی‌است که من امروز به مناسبت شمه‌ای از آن را روایت کردم، چرا؟ چون این روزها به نظر می‌رسد شماری از یاد برده‌اند که: جرم‌ها و جنایت‌های تاریخی مشمول مرور زمان نمی‌شوند و از این مهمتر، فاشیزم دو باره در اروپا، آمریکا، استرالیا، اسرائیل و حتا در میان مردم مملکت گل و بلبل ما نیز سر برآورده است و فاشیست ها هر بار در گوشه ای از دنیا مرتکب جنایتی تاره می شوند. این جماعت وقاحت را به جائی رسانده اند که بر مزار نویسندۀ مردمی ایران می روند، ادارار می کنند، فیلم می گیرند و در رسانه های مجازی به تماشا می‌گذارند و شعار می‌دهند: «به قول رضا شاه کبیر نسل شما را بر می انداریم.» باری، نسل جوان ما با مشاهدۀ این حرکت نیازی ندارد تاریح معاصر را بخواند تا به جنایت هائی که شاه (پدر و پسر) مرتکب شده‌اند، پی‌ببرد، نه، فدوی ها و جانثاران آن‌ها همه چیز را به همین «سادگی و شیوائی» بیان می کنند. کسی که بر مزار نویسنده‌ای دست به آب می رساند که عمری علیه دیکتاتوری و فاشیسم مبارزه کرده، شکنجه‌ها شده، زندانی کشیده، در تبعید رنج‌ها برده و بیش از یک خورجین اثر ادبی ارزشمند خلق کرده است، کسی که پرچم اسرائیل را با افتحار به دوش می کشد و در گورستان پر لاشز پاریس آن را بر مزار غلامحسین ساعدی به اهتزار در می‌آورد و برای نابودی نسل اندیشمند، با فرهنگ و مبارز ایران شعار می‌دهد، چنین موجودی یک فقره لمپن، فاشیست و منحطی‌است که آن سلسلۀ منقرض را نمایندگی می کند. چنین موجودی در حقیقت تجلی و تجسم حکومتی‌است که اسرائیل، آمریکا و نوکران حقیر و حلقه به گوش و گوش به فرمان آن‌ها به مردم ما نوید می‌دهند. چنین موجود ابلهی در حقیقت به آبرو و حیثیت نداشتۀ سلطنت باختگانی شاشیده است که سال‌ها به مردم ما دروغ گفته اند و دروغ می‌گویند. نه، مردم فرهیخته و با فرهنگ میهن ما تاریخ را فراموش نکرده اند و فراموش نمی کنند، نه جرم‌ها و جنایت‌های تاریخی مشمول مرور زمان نمی‌شوند.
